آهنگسازی شده در سال ١٣٩١ برای ٩ ساز
این قطعه یکی از اولین و جدی‌ترین برخوردهای آگاهانه‌ی من با آهنگسازی الگوریتمیک است.
این اثر از روی هم قرار گرفتن سه بافت نامرئی ریتمیک و ملودیک جداگانه با تمپوهای مختلف تشکیل شده است.
ارکستراسیون اثر در پی دست یافتن به یک صدای هوموگن و یک دست ترکیبی بوده است که در نقاط مشخصی صداهای تنها از میان انبوهه‌های صداها راه خود را به گوش باز می‌کنند.
تمام حرکت های ملودیک از یک سلول ملودیک نشأت گرفته و بر محور یک الگوریتم طراحی شده گسترش می‌یابند.
دگرگونی‌های تمپو نه با نشانه‌های آگوگیک مشخص شده‌اند که به شکل آهنگسازی شده در بطن اثراعمال شده‌اند...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر